Brittany Howard – Jaime

Geplaatst op door

Seks, racisme, religie, familietragedies, Brittany Howard zingt het allemaal naar buiten op haar zeer persoonlijke album Jaime. Het is een schurende, stompende, zompige, zwoele, gloedvolle, pijnlijke, sexy plaat geworden, en de Alabama Shakes-zangeres heeft een stem als een klok!

Alabama Shakes is een democratische band, dus de ideeën eindigden nogal eens in het midden. Op Jaime kan Howard volledig haar eigen gang gaan en gaat ze mijlen verder dan de traditionele rootsrock ’n soul van de Shakes. Allerlei stijlen komen langs. Southern soul maar ook beats en samples van dominees. History Repeats is een soort van psychedelische funk – Funkadelic meets Smokey Robinson, zoiets. He Loves Me doet aan Prince denken. Stay High is bijna een klassiek soulliedje dat zo lijkt weggelopen bij Curtis Mayfield of Sam Cooke. Lekker! Tomorrow is een slow jam zoals Erykah Badu ze ook kan maken. (“What you’re gonna do?”, zingt ze met haar koortje. “We’re gonna say What The Fuck!”.) Short And Sweet is uitgekleed tot de begeleiding van alleen een akoestische gitaar en Brittany Howard kan hier vocaal helemaal uitpakken. De afsluiter Run To Me is synthi-gospel met jaren tachtig big drums, heel fascinered. En het meest psychedelische nummer is 13th Century Metal, dat wordt gedomineerd door roffelende drums, een repeterend orgeltje en een gospelkoor dat maar blijft doorzingen door het lawaai heen: “Give it to love! Give it to love!”

Het album is vernoemd naar haar oudere zusje, dat overleed na oogkanker toen Brittany zelf acht jaar was. Zuslief leerde Brittany creativiteit, haar verbeelding gebruiken en hoe ze liedjes moest schrijven. En hoewel geen enkel liedje op de plaat letterlijk over haar zus gaat, kreeg ze toch de titel als eerbetoon. Samen zijn ze opgegroeid in Athens in Alabama. Brittany had een witte moeder en een zwarte vader. Dat dat niet door iedereen geaccepteerd werd hoor je in Goat Head. Daarin vraagt ze zich als kind af wie toch de autobanden van hun auto lek stak en de kop van een dode geit op de achterbank legde. In He Loves Me is ze overtuigd van de liefde van God, ondanks dat ze weleens een blowtje rookt of een drankje doet. Dat voelde ze vroeger wel anders. Ze wist al snel dat ze lesbisch is, en de kerk riep angst en schaamte op. Ze vluchtte in de muziek, blijkt uit het nummer Georgia. Dat liedje is geboren uit de gedachte aan zangeres en producer Georgia Anne Muldrow en zo kwam Howard op de zin “I just want Georgia to notice me”. Dat leidde uiteindelijk tot een liefdesverhaal tussen twee meisjes. Het sleutelnummer van de plaat is misschien wel 13th Century Metal, zo zegt ze in interviews. “Dat nummer is mijn mantra waaraan ik mij vasthou als ik me hulpeloos voel. Zo blijf ik me sterk voelen.” De tekst is dan ook een soort gelofte om altijd van mensen, ook haar vijanden, te blijven houden. “We’re all brothers and sisters. Give it to love! Give it to love!“

Als je het album zou willen samenvatten in één referentie, dan zou Nina Simone het dichtst in de buurt komen. Zelfde stem. Zelfde creativiteit. Zelfde levenservaring. Prachtplaat, dit.

–

–

Alle beste albums van 2019:

Geef een antwoord