Jacaszek – Kwiaty

Restopnamen van een onbekende Poolse componist en een anthologie van Engelse metafysische laat-renaissancepoëzie. Heel veel saaier zal het wel niet worden, denk je dan. Toch vormen die twee elementen de basis van een album vol desolate, melancholische, subtiele schoonheid: Kwiaty van Jacaszek.

Onbekend? Hier in Nederland misschien wel. Niet te vinden in onze krantenarchieven of te googlen in het Nederlands… Maar componist Michal Jacaszek brengt al meer dan tien jaar platen uit die balanceren op de grens van elektronisch experimenteel en modern klassiek. (Een van de hoogtepunten is het album Treny uit 2008.) Soms is hij van het grote gebaar, soms is hij suikerzoet – vaak gebruikt hij field recordings. En zijn melodieën zijn altijd dramatisch, emotioneel. Alleen op Kwiaty – Pools voor ‘bloemen’ – werkt hij net iets anders. Met zangeressen. Op het eerste gehoor lijkt het allemaal ietsje koud. En dat is vreemd.

Lees-zingen
De bloemeninspiratie komt nu van de dichter Robert Herrick, uit de anthologie van 17e eeuwse Engelse poëzie. ‘Simpele, pure, prachtige gedichten’, vindt Michal Jacaszek, ‘over dood, pijn, verlangen, eenzaamheid, maar ze bieden hoop, troost en vrede’. En ze klinken al als songs als je ze hardop voorleest. Dus dat is wat Jacaszek liet doen. Hij vroeg zangeressen Hania Malarowska, Joasia Sobowiec-Jamiol en Natalia Grzebala om ze te lees-zingen en bewerkte eigen niet-uitgebrachte opnamen als begeleiding.

Vrieskou weg
Het resultaat is betoverend en delicaat. De zangeressen klinken wel wat lijzig en ijzig, en tussen fragmentarische samples door, maar dat past prima bij de desolate sfeer van de plaat en de gedichten. Ze liggen ook wat achter in de mix. Zo blijft de nadruk op de spannende electro-akoestische klanken van Jacaszek zelf. In de muziek gebeurt heel veel wat je op het eerste gehoor niet hoort. Geef de plaat een paar draaibeurten en het laagje vrieskou die je er eerst in hoorde – en die eigenlijk zo niet des Jacaszeks is – smelt weg.

Arcadisch
Wat je daar voor terug krijgt? Vooral nostalgie. Kwiaty klinkt alsof je door een antiekwinkeltje dwaalt, vol verweerde boeken (anthologieën), oud speelgoed, sepia foto’s. En onder het stof vindt je oude schilderijen met titels als Daffodils, To Violets, Gardens, White Island en To Blossoms. Dat zijn de arcadische bloemen en landschappen waar Herrick over schreef en die Jacaszek verwerkt tot iets ongrijpbaars en veelzijdigs. Iets wat geen moment saai is.



Alle beste albums van 2017:

 

Laat een reactie achter