Lorde – Melodrama

‘I am a toy that people enjoy, ‘till all of the tricks don’t work anymore, and then they get bored of me‘, zingt ze in Liability. Ze zit er behoorlijk naast.

De schattigheidsfactor die Lorde in 2013 had – zestienjarig meisje uit Nieuw-Zeeland maakt intelligente, volwassen popplaat – is er anno nu een beetje af. Ze is zelfs geen tiener meer. Dus haar tweede album, Melodrama, maakte heel wat minder reuring. Dat is jammer, want wat levenservaring heeft Lorde juist goed gedaan. Ze koos er voor om na de hitplaat in 2013 een paar jaar buiten de spotlights te blijven. Verstandig, want volwassen worden op het podium, daar kweek je alleen maar Justin Biebers mee.

Kate Bush
Lorde wordt nu vergeleken met Taylor Swift, Katy Perry en Lana Del Rey, maar ze zit eigenlijk op een heel ander niveau. Alleen al qua doorleefde zangstem: Als ze zacht en laag zingt, klinkt ze bijna als een witte Eartha Kitt. Als ze uitpakt, dan is ze de Kate Bush van de 21e eeuw!

Verlopen
En ze schrijft tenminste haar eigen songs. Lorde weet ditmaal met alle elf te raken. Ze zijn pakkend en gelaagd. Op Melodrama zingt Lorde haar visies op plotselinge roem, op liefdesverdriet, schade en schande en er toch weer beter uitkomen. De plaat heeft een beetje de sfeer van een verlopen feestje – de vloer ligt bezaaid met drank, drugs, kleren en het wordt al bijna licht. Of zoals Lorde zingt in Sober II: ‘We told you this was melodrama. (Oh, how fast the evening passes. Cleaning up the champagne glasses.)’ Ze hekelt het hedonisme en escapisme van haar generatiegenoten in Perfect Places en in Loveless (‘We’re L-O-V-E-L-E-S-S generation’ zingt ze over een keiharde hiphopbeat).

David Bowie
Er zit iets gejaagds in de werkwijze van Lorde. Ze werkt vanuit taxi’s en metro’s (New York is tegenwoordig haar habitat). Dat hoor je soms terug in de dancetracks als Green Light, Homemade Dynamite of Supercut. Zware beats, soms die typische jaren ’80 big beat ‘gated reverb’ (weten wat dat is? check deze briljante uitleg). Maar het gros van Melodrama klinkt… melodramatisch in de goede zin des woords. Donkere synths, gekke geluiden, aanzwellende koortjes, botsende zanglijntjes, soms stiltes. Het mooie aan dit album is: het is compleet, het is af. Er is geen klank te weinig of teveel. Melodrama is uitgebalanceerd, zoals de betere Bowie-albums. De meester zelf zag die potentie al in 2013. David Bowie noemde protegé Lorde ‘the future of popmusic’ – en zij zong Life On Mars? met zijn band op zijn herdenking in 2016.

Helaas heeft David Bowie niet meer mogen horen dat zijn voorspelling uit is gekomen. Die plaat… Dat zij dit jaar elk festival wereldwijd plat speelde… We raken nooit verveeld van Lorde.



Alle beste albums van 2017:

 

Laat een reactie achter