Cleo Sol – Gold

Geplaatst op door

Noem me smooth, want ik ben gek op die zachte, gladde en slepende soul uit de jaren zeventig. Vooral de dames. The Emotions, Ann Peebles, Minnie Riperton, Gladys Knight & The Pips, Staple Singers… je kan me wégdragen. Dat kan ook bij de platen van Neo Soul, ehh Cleo Sol die dit jaar digitaal werden ‘gedropt’. Het waren er twee en ze verschenen vreemd genoeg binnen twee weken tijd (op 15 en op 29 september). De laatste, met als titel Gold, is de mooiste.

In dienst van de muziek
Ach, zo vreemd is dit release-beleid niet als je bedenkt dat Cleo Sol een van de belangrijkste zangeressen is in het mysterieuze Londense soulcollectief SAULT. Dat speelt het klaar om in vier jaar tijd maar liefst elf albums uit te brengen op onregelmatige tijden. Ik vind het tekenend. De productie van SAULT staat in dienst van de muziek, niet van de industrie. Dat geldt ook voor Cleo Sol, die je trouwens ook regelmatig kunt terughoren op de platen van Engelands beste rapster: Little Simz.

Banksy annex Prince
Cleo Sol leeft samen met producer Inflo. Die man, die ook wel de ‘Banksy van de muziekindustrie’ wordt genoemd, is de drijvende kracht achter SAULT. Hij is samen met Sol ook verantwoordelijk voor alle nummers op de twee platen uit september. Het zijn inmiddels de derde en vierde op naam van Cleo Sol. Waarschijnlijk heeft Inflo ook alle instrumenten ingespeeld. Dat maakt hem naast een soort Banksy ook een soort Prince. En laten we wel wezen: kwalitatief doet alles niet eens zoveel onder voor het werk van de paarse geilneef.


Warm sonisch bad
Een recensent van Clash Magazine zei het raak dit jaar: Elke release van Cleo Sol is excellent, maar sommige zijn excellenter dan andere. Het album Heaven is erg kort (precies een half uur) en wat meer jazzy. Maar Gold is veel meer gefocust. Je krijgt hier drie kwartier op-en-top soul voor je kiezen! Het geluid houdt het midden tussen retro r&b – zoals het ribfluwelen werk van Marvin Gaye, Stevie Wonder en Curtis Mayfield in de jaren zeventig – en hypermodern helder. Het is een warm sonisch bad. Daarmee steken Cleo Sol en Inflo de sound van Silk Sonic naar de kroon. De hele plaat is rustig: intiem en ingetogen. Deze broeierige en dromerige soul is meer huiskamermuziek dan voor een party. Af en toe geven gitaren of elektronica wat prikkels, maar het geheel voelt evenwichtig aan. Gold is sfeervol en gloedvol.

Langzaam wegzweven
En dan die stém van Cleo Sol, dames en heren! Hallelujah. Hier horen we een vrouw die met gemak in de voetsporen van een Alicia Keys, een Erykah Badu of zelfs een Whitney Houston kan treden. Je hoort de ene loepzuivere uithaal na de andere. Dat begint al in de gospelachtige opener There Will Be No Crying. In de eenvoudige pianoballand Please Don’t End It All pakt ze helemaal uit. In nummers als Lost Angel en vooral In Your Home zingt ze hartverscheurend. En misschien is ze in afsluiter en titelnummer Gold wel op haar best. Hoe dat werkt in die stembanden? Ik weet het niet. Maar Cleo Sol heeft het vermogen om je één of twee meter van de grond te tillen en je daarna langzaam te laten wegzweven.

Positieve plaat
“I can see the hope that’s in your eyes / I can see the magic in your life”, zingt Sol in Life Will Be. Het komt wel goed, wil ze zeggen. Het leven heeft zoveel moois te bieden. “You are not alone”, zingt ze ergens anders. Cleo Sol komt ermee weg. Sterker nog: nooit eerder heeft dit cliché zo authentiek geklonken. Deze tedere plaat biedt vooral veel troost. De tijden zijn donker. Er is oorlog en fascisme overal, 2023 is een kutjaar. Wat is het dan fijn dat er mensen zijn als Cleo Sol, die het aandurven om ondanks alles zo’n positieve plaat te maken!

–

–

–

–

Alle beste albums van 2023:

Laat een reactie achter