Deena Abdelwahed – Jbal Rrsas جبل الرصاص

Geplaatst op door

Deena Abdelwahed is een jonge dj en producer uit Tunesië. Dit jaar bracht ze haar tweede album uit. Kort door de bocht is die plaat een mengelmoes van allerlei stijlen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika met Westerse electro, EBM en techno. Maar let op: dit is geen opgepoetste folkmuziek. Er is niks traditioneels aan. Abdelwahed gaf meteen al toen de plaat verscheen haar disclaimer. In september verklaarde ze aan Bandcamp Daily: “The music on this album is not related to folklore – I’m not interested in that.” Wij ook niet, dus verwachtingsvol zetten wij Jbal Rrsas جبل الرصاص op. Wat we hoorden? Laag over laag opgebouwde zaagtand-synthesizers, industriële beats, zware bassen, een fijne weidse productie en vooral hele donkere geluidswerelden. Nou, dat is wel spannend.

De halve wereld komt bij elkaar op deze plaat. Ze bracht haar jeugd door in Qatar, met haar conservatieve ouders uit Tunesië. Ze keerde terug naar haar moederland voor een carrière in de kunsten en in de jazz- en clubscene. Inmiddels woont ze in Frankrijk. Deena Abdelwahed – die net de soundtrack voor de theaterproductie Flagranti over de onderdrukking van de LHBTQI+ gemeenschap in Tunesië had afgerond – dook dit jaar de studio in met de Tunesische multi-instrumentalist en componist Khalil Hentati alias Khalil Epi, de Irakees/Britse multi-instrumentalist en componist Khyam Allami en de Egyptische mastering engineer Heba Kadry.


Jbal Rrsas جبل الرصاص betekent letterlijk ‘bergen van lood’. Dat verklaart meteen de ietwat bizarre hoes. De zeven nummers op deze plaat hebben hun donkere momenten, toch is de sfeer nooit zwaar. Ehm, je zou de plaat kunnen omschrijven als springerig, elastisch of lenig. Een rubber stuiterbal die stuitert langs Caïro, Tunis, Chicago en New York. Soms hoor je een stukje Egyptische mahraganat, sha’abi bruiloftsmuziek of khaliji uit Bahrein en dan weer regelrechte footwork of zware funk. Tablas veranderen langzaam in 808-drumkicks. En Oosterse swing krijgt een acid-bad. Opeens is er een hoornblazer. Opeens is er een gitarist. Je komt oren tekort. Dit is muziek die het goed doet in de clubs, maar vooral ook in de huiskamer. Het is voor het eerst dat dj Deena Abdelwahed zingt op haar plaat en dat klinkt net zo ongrijpbaar als haar muziek: als een kruising tussen Joni Mitchell die gedichten voorleest en een uitzinnige gospelzangeres.

Dit is globalistische protestmuziek anno 2023. Zo somt Each Day كل يوم de uitzichtloosheid en frustratie op die mensen ertoe drijven om hun land te ontvluchten. Violence For Free عنف مجاني stelt misogynie tegenover zusterschap. Complain نغنغة is een soort van ode aan de innerlijke stem in een samenleving die wordt gedicteerd door conservatieve rechters. Naive ساذج laat horen hoe onderdrukking klinkt en Pre Island يا شبه جزيرة schetst een ‘failed state’.

Niks exotisme, niks escapisme, dit is gewoon een van de meest gevaarlijke platen van 2023.

–

–

–

–

Alle beste albums van 2023:

Laat een reactie achter