Een tijdlang was ik uit de running. Ik lag op de intensive care te vechten voor mijn leven, als gevolg van ernstige coronaklachten. Het virus hakte in op mijn hersenen. Toen kwam ik bij, ik revalideerde, stelde me weer open voor nieuwe muziek en het eerste wat ik hoorde was een engelachtige stem. “I’m a three legged dog, workin’ with what I got”. Vervolgens begint een voorzichtige gitaar steeds verder uit de hand te lopen. Welkom wederom op de wereld. An Overview On Phenomenal Nature van de 35-jarige New Yorkse Cassandra Jenkins is de soundtrack.
Het is een ongrijpbare plaat, want dat eerste nummer – Michelangelo, dat ergens doet denken aan Aimee Mann – is absoluut niet representatief. Andere nummers, zoals New Bikini en Crosshairs, zijn dromeriger, meer atmosferisch, een beetje loom misschien en altijd met dat prachtige gezang. (Het is alsof er een engeltje in je oor pist…) Ze bruisen als water, die liedjes. Instrumenten als de fretloze bas, live drums maar ook drumloops, zweverige blazers en synths vloeien over en door elkaar heen, ze bubbelen en golven. Zeker de sax. Net als in de instrumentele afsluiter The Ramble, het zeven minuten durende coda van de plaat, en daarin hoor je ook nog de vogeltjes fluiten in het bos en kinderstemmen. Wat een weldadigheid biedt dat bij het wegzakken in een revalidatieslaapje… Het rijke geluid op de hele plaat is trouwens niet alleen op het conto van Cassandra te schrijven, de andere verantwoordelijke is producer en multi-instrumentalist Josh Kaufman.
‘Phenomenal Nature’ is opgebouwd uit flarden verhalen en dialogen, quotes uit het dagelijks leven. En Jenkins’ karakters hebben namen. We horen David, Warren, Grey, Darryl, Lola, Peri voorbij komen, en het model Hailey Gates heeft zelfs een songtitel. Het nummer Hailey is gebaseerd op een post van haar op Instagram: ‘new year, new you, new me’. Het zijn zulke kleine details waarop Cassandra Jenkins haar album bouwt. Dat komt nog het beste naar voren in het prijsnummer van de plaat: Hard Drive. Daarin worden in praatzang – het doet op een prettige manier denken aan Laurie Anderson – stukken conversaties met passanten aangehaald, zoals een filosofisch ingestelde museumsuppoost, een alwetende boekhouder, een Californische yoga-goeroe op een verjaardagsfeestje en een rijinstructeur die Jenkins vraagt of ze haar therapeut nog wel ziet. ‘The mind is just a hard drive’, klinkt het clichématig.
Water
De meeste nummers zijn ontstaan in een korte periode eind 2019, een rare tijd voor Cassandra Jenkins. Ze had net besloten te gaan toeren met David Berman, ooit de voorman van cultband Silver Jews. Ze zouden zich de Purple Mountains noemen. Maar toen pleegde Berman zelfmoord, een paar dagen voor de eerste show. Jenkins besloot daarop te gaan reizen. Ze belandde bij vrienden in Noorwegen, zo is te horen in het indringende Ambiguous Norway, waar ze enorme wolkenpartijen voor bergen aanziet. Ze zingt: “Farewell Purple Mountains, I see a range of cumulus. The skies replacet he land with air. The poetry is not lost on me. I’m left asking how it found me.” In New Bikini zingt ze over het briefje van Ole, die vraagt om een duik in de zee te nemen. “It’s cold enough to keep your blood open. The water cures everything.” Dat brengt haar weer op alle karakters die ze overal ter wereld heeft ontmoet. Het is een universele ervaring. Het doet denken aan Once In A Lifetime van de Talking Heads, maar dan op een zachtere, vrouwelijker manier.
Ambigu
“All I want is to fall apart in the arms of someone entirely strange to me. In your eyes I see the panoply of the people inside me”, zingt ze even later in Crosshairs. Zoveel mensen, zoveel vluchtige ontmoetingen, of minder vluchtige. Het leven dat voorbij glijdt, voorbijgaat. Cassandra Jenkins beschrijft het filosofisch, maar niet zwaar, zweverig maar ook aards. Ambigu. En zo klinkt ook de muziek. An Overview On Phenomenal Nature is als het leven zelf. Het enige minpunt van de plaat is de lengte. Cassandra Jenkins maakt nauwelijks een half uur vol. Het leven mag van mij nog wel even voortduren. Ik ben nog maar net weer terug.
(Gelukkig volgde er eind dit jaar een extraatje met de EP (An Overview On) An Overview On Phenomenal Nature, met daarop ruwe demo’s, alternatieve takes en onuitgebrachte nummers. Die wil ik jullie zeker niet onthouden.)
–
–
Alle beste albums van 2021:
- Tirzah – Colourgrade
- Cassandra Jenkins – An Overview On Phenomenal Nature
- Joy Crookes – Skin
- Iosonouncane – IRA
- Lice – WASTELAND: What Ails Our People Is Clear
- Space Afrika – Honest Labour
- For Those I Love – For Those I Love
- Koreless – Agor
- Low – HEY WHAT
- Loraine James – Reflection
- Hannah Peel – Fir Wave
- Fred Again.. – Actual Life
- Kele – The Waves Pt. 1
- Aafke Romeijn – Godzilla
- Mdou Moctar – Afrique Victime
- Nynke Laverman – Plant
- Villagers – Fever Dreams
- Lingua Ignota – Sinner Get Ready
- Arno – Vivre
- William Doyle – Great Spans Of Muddy Time
- Bug – Fire