Tagarchief: Eefje de Visser

Meis – Zwart/Wit

Geplaatst op door
Beantwoorden

Wat weten we van Meis?

Dna

1. Met haar muzikale dna zit het wel goed. Aysha Meis de Groot is dochter van zanger Marcel en dus kleindochter van Boudewijn de Groot. Dat is te horen.

2. Met haar muzikale dna zit het wel goed. De 31-jarige Meis is zangeres bij en dus een van de drijvende krachten achter het geluid van Eefje de Visser. Dat is te horen. Eefje de Visser bracht dit jaar het album Heimwee uit, maar Meis solo vinden we interessanter.

3. Met haar visuele dna zit het ook wel goed. Net als FKA twigs heeft Meis zich bekwaamd in paaldansen (ik kom hier nog op terug). Dat is te zien. Zij tovert het om van plat erotisch vermaak voor dronken mannen tot feministisch statement. Het zijn alleen hele sterke vrouwen dit kunnen.

4. Met haar tekstuele dna zit het ook wel goed, sterker nog: Meis durft veel verder te gaan, zich veel meer bloot te geven dan haar opa. Voor haar debuutalbum Zwart/Wit schreef ze heel open over de aandoening waardoor ze al op jonge leeftijd haar maag preventief moest laten verwijderen. (“Ik ben op mijn 24e ont-maagd”, is haar vaste grap in interviews.) Want dat is een stuk minder leuk in haar dna: zowel haar oma als haar moeder zijn op jonge leeftijd overleden aan een zeldzame maar erfelijke vorm van maagkanker.

Songs

De afgelopen jaren maakte Meis er een elftal aangrijpende songs over. Die werden begin februari van dit jaar uitgebracht in een hoes met een confronterende foto van haar postoperatieve lichaam – ik kan het plaatje niet delen op LinkedIn want die vindt het te schokkend… De liedjes hebben allemaal titels van één of twee lettergrepen – Rond, Zonder, Zwart, Los, Voor/Door, Tussen, Anders, Lelijk, Fijn, Spijt en Rond/Uit) en kenmerken zich door een beetje experimentele, knisperende elektronica. Soms abstract, soms schurend. In de verte doet het wel denken aan LUWTEN. De arrangementen zijn spaarzaam. De fascinerende sound is mede te danken aan drummer/producer Nicky Hustinx (die we kennen van onder andere Wende, Weval, Aafke Romeijn en Eefje de Visser). Over die klanktapijten zingt Meis zweverig en met hese stem, een beetje omfloerst soms; inderdaad een beetje in de stijl van La Eefje maar verder onvergelijkbaar. De sfeer is teder en intiem. Het zijn intieme, breekbare liedjes.

Los

De wanhoop… de pijn… teleurstelling… Het is geen sinecure om een songcyclus over zo’n heftig onderwerp te maken, maar Meis slaagt met vlag en wimpel. Omdat ze heel direct is en ook luchtig uit de hoek kan komen. Soms is ze poëtisch, soms is ze nuchter. Ze wilde van Zwart/Wit geen loodzwaar egodocument van maken. Gelukkig niet. Ze zingt droogjes over haar littekens: “Kan je misschien niet zo staren, maar gewoon vragen?” En “Het spijt me dat het weer gaat over mij”, klinkt het op Spijt. Ze richt zich direct tot haar arts in Anders: “Zeg vandaag iets anders / Dat het straks niet door gaat.” Een van de sterkste nummers op het album is Los, een bloedmooi duet met Klangstof-zanger Koen van de Wardt. Het is een van de weinige songs waarin Meis weer hoopvol is. “We dansen en ik hoop weer dat het straks als ooit is / In je armen is het noodweer even niet te vinden / Laat me nooit meer los.”

Live

Voorlopig gaan we Meis niet live zien. Ze is op tournee met Eefje. Dat is mooi, maar ook wel jammer. De solo-optredens van Meis zijn spec-ta-cu-lair, omdat ze ook virtuoos is aan de paaldanspaal. Hopelijk pakt de zangeres snel weer een eigen project op. Wij kunnen niet wachten.

–

–

–

–

Alle beste albums van 2024: